Rozdział 1

Rodzice weszli do pokoju i popatrzyli na siebie jakby mówili: „Ty zacznij ja nie wiem jak”. W końcu głos zabrał tata.

-Kochanie mamy dla ciebie niespodziankę… - zaczął delikatnie tata, ale widząc zniecierpliwioną minę mamy od razy przeszedł do rzeczy. – a więc chodzi o to że kiedy mieszkaliśmy w Polsce ciągle narzekałaś że nie zobaczysz nigdy tego swojego zespołu. Pomyśleliśmy więc że skoro tu jesteśmy to coś zadziałamy. – w tej chwili serce dosłownie podskoczyło mi do gardła nie możliwe… - Więc kupiliśmy ci z wielkimi trudnościami 3 bilety na następny koncert NU’EST w Seulu. Cieszysz się?

- Czy się cieszę?! – wykrzyczałam po kilku sekundach ciszy – Ja was kocham!! Dziękuję!

Kiedy już się uspokoiłam, ochłonęłam i przestałam myśleć o tym jak będzie wyglądać koncert, kogo na niego zabiorę. Wysuszyłam wciąż mokre włosy i położyłam się spać o dziwo usnęłam bardzo szybko.

Rano obudziły mnie jasne promienie ciepłego słońca. Wstałam około 7:00 mino że w szkole miałam być dopiero o 9:00. Umyłam się przebrałam w mundurek i zeszłam na dół zjeść śniadanie. Jak się okazało mama już nie spała zaproponowała że zawiezie mnie do szkoły abym zapamiętała drogę na przyszłość. Dokończyłam jeść czekoladowe płatki z mlekiem i poszłam do MOJEJ łazienki wyszczotkować zęby.  Własna łazienka i już się człowiek nie spóźnia do szkoły…  Poszłam do pokoju spakowałam do torebki potrzebne książki i poszłam po mamę. Już po chwili byłyśmy pod szkołą. Nie sądziłam że to tak blisko.

- Pierwszą lekcje masz w sali muzycznej. Dojdziesz sama czy iść z tobą?  - zapytała mama z typową dla niej troską w głosie.

- Poradzę sobie może znajdę tę dziewczynę która ma mi pomóc. – oznajmiał i ruszyłam w kierunku dużych drzwi.

Pchnęłam je delikatnie i ku mojemu zaskoczeniu gładko się otworzyły. Wszystko było tu takie duże jasne i piękne. Uśmiechnęłam się sama do siebie pokrzepiająco ruszając przed siebie.  Na szczęście okazało się że klasa muzyczna znajduję się niedaleko od wejścia. Podeszłam pod klasę i od razu zwróciła się do mnie po angielsku jakaś piękna dziewczyna.

- Cześć jestem Ayakashi. Mam ci pomóc bo nie umiesz koreańskiego zgadza się. – zapytała miło dziewczyna w dwóch kucykach jednym w kolorze jasnego blond a drugim ciemnego.

- Tak to ja przepraszam za kłopot. – powiedziałam szybko i podałam rękę dziewczynie.

- Och nie ma żadnego kłopotu kiedy się ku przeprowadziłam też nie znałam koreańskiego. – powiedziała dziewczyna chcąc odpędzić ode mnie wyrzuty sumienia. 

Wydawała się bardzo miła może zaproszę ją kiedyś na koncert NU’EST. Ale na pewno jeszcze nie teraz. Zadzwoniła dzwonek i udałyśmy się do sali. Ayakashi  zamiast wszystko mi tłumaczyć po prostu robiła notatki po angielsku. Największy problem spotkałam kiedy zaczęliśmy śpiewać w ich ojczystym języku, gdyż ledwo za nimi nadążałam.  Widziałam kilka razy jak Ayakashi śmieje się ze mnie zza swojego blond kucyka.  Po wszystkich lekcjach ze szkoły wyszłam razem z nowo poznaną koleżanką. Szłyśmy spokojnie przez główny korytarz kiedy zobaczyłam coś przez co ugięły się pode mną kolana. 

****___****

I jak się podoba?! Wiem że za krótki ale mama ograniczyła mi tymczasowo siedzenie na kompie więc się ograniczam :)  Jestem tu 2 dni a jest wa już 5 dziękuję :) KOMENTUJCIE!!!!